เกิด แก่ เจ็บ ตาย การเดินทางของชีวิต บทความชวนคิด จากท่านปิยโสภณ
บทความเรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตาย “การเดินทางของชีวิต” เขียนโดย พระราชญาณกวี (ท่านปิยโสภณ)
ชีวิตของมนุษย์อยู่ในวังวนการเดินทาง เกิด แก่ เจ็บ ตาย…แล้วก็เกิด แก่ เจ็บ ตาย…แล้วก็เกิด แก่ เจ็บ ตาย หมุนเวียนไปอย่างนี้ เมื่อจิตเหนี่ยวร่างกายได้ ก็ได้ภพชาติ เมื่อมีชาติการเกิด ก็มีแก่ เจ็บ และตายตามมา ไม่เคยสิ้นสุด
ระหว่างมีชีวิต มนุษย์ก็ใช้กรรมเก่าและสั่งสมกรรมใหม่ ใส่ลงไปในซอฟต์แวร์คือ จิต เมื่อร่างแตกสลาย จิตก็เดินทางต่อไป
เหนี่ยวร่างได้ก็เกิดภพชาติใหม่ ในทางพระพุทธศาสนาเรียกวงจรนี้ว่า สังสารวัฏ คือการท่องเที่ยวไปในภพภูมิ จากชีวิตหญิงเป็นชาย จากคนเป็นเทพ หรือบางทีก็อาจเกิดในภพต่ำลงไปอีก ขึ้นอยู่กับบุญบาปที่ทำในขณะใช้ชีวิต
บุญบาปจึงเป็นเสมือนเสบียงทางหรือเครดิตการ์ด ที่ทำให้เราสามารถรูดใช้จ่ายชำระหนี้ได้ไม่ขาดแคลน เมื่อเวลาเดินทางไกลไปต่างแดน การเดินทางต่างภพก็เช่นกัน ต้องมีเครดิตการ์ดคือบุญกุศลติดตัว
เมื่อหันมามองดูชีวิตของเราแต่ละวันแต่ละคน เราตื่นเช้าขึ้นมา เหมือนเกิดระหว่างวันก็เดินทางไปนั่น มานี่ ค่ำมาก็เข้านอน การนอนเหมือนการตาย เพียงแต่มีการตื่นขึ้นมาอีก การนอนเป็นการหยุดพักชั่วขณะ แล้วตื่นขึ้นมาทำงานอีกในวันรุ่งขึ้น
การตายก็เหมือนการหยุดพักชั่วขณะ แล้วก็ไปก่อภพในครรภ์มารดาอีก 9 เดือน แล้วคลอด ระหว่างเวลาอาจจะนอนนานหน่อย คือนอนในครรภ์นานถึง 9 เดือน มิใช่คืนเดียวเหมือนเรานอนในห้องนอน
ท่านผู้อ่านลองคิดดูว่า ทุกขณะของชีวิตเรา มีการเปลี่ยนเสมอ จากสเปิร์มตัวเดียว บวกกับไข่ของแม่ ยังเจริญเติบโตขึ้นมา มีหู มีตา มีสมอง มีหัวใจ มีแขน ขา มีอวัยวะทุกส่วนครบบริบูรณ์ เป็นคนที่สมบูรณ์ขึ้นมาได้
คิดดูให้ดีว่า ชีวิตเราน่าอัศจรรย์เพียงใด มีคุณค่าแค่ไหน กว่าจะได้เกิดเป็นมนุษย์ สุดแสนจะลำบากเพียงใด มีคนไม่น้อย พยายามทำลายชีวิตตน เพราะไม่รู้ที่มาที่ไปของชีวิต คิดแต่เพียงว่า เมื่อตนเป็นทุกข์เพราะมีชีวิต หากปลิดชีวิตได้ ก็น่าจะหมดทุกข์ เขาคิดได้เพียงเท่านี้ แต่หารู้ไม่ว่าชีวิตมีเบื้องหน้าและเบื้องหลังยาวไกลกว่าที่คิด ชีวิตเราแต่ละคน ไม่เคยหยุดเดินทางแม้แต่เสี้ยววินาที เดินทางมาแล้วหลายแสนภพชาติ
แม้หลังความตาย ก็ยังต้องเดินทางต่อไป
ที่มา : นิตยสารซีเคร็ต
ภาพ : www.pexels.com
บทความน่าสนใจ
วิธีปฏิบัติที่ถูกต้องต่อความตาย โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต)
สัจธรรมชีวิตให้คิดถึงความตาย…จากใบโพธิ์ที่ปลิดปลิว
บทเรียนจากพลทหารเดนตาย ลาซาร์ ปองตีเซลลี
ทำอย่างไรเราจะคิดถึงความตายได้โดยที่ไม่กลัวตาย โดย พระไพศาล วิสาโล
ทุกคนมีนัดกับความตาย พร้อมหรือยังที่จะไปตามนัด โดย พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ
