วักกลิ ผู้หลงใหลใน พระพุทธเจ้า
วักกลิ เป็นผู้ที่เกิดในตระกูลพราหมณ์แห่งเมืองสาวัตถี มารดานำวักกลีมาถวาย พระพุทธเจ้า ตั้งแต่ยังเล็กนัก เพราะถูกปีศาจรังควาน
วักกลิได้รับการเลี้ยงดูโดยพระพุทธเจ้ามาตลอด ด้วยความใกล้ชิดพระพุทธเจ้าเสมือนบิดา หากไม่ได้พบพระพุทธเจ้าก็จะเกิดความกระวนกระวายใจ เมื่ออายุได้ 7 ปี พระพุทธเจ้าทรงบวชให้ แต่วักกลียังคงติดมอบรูปลักษณ์ของพระองค์อยู่ พระองค์จึงตรัสสอนว่า
“ทำไมเธอถึงได้หลงรูปของเราตามที่ชนทั้งหลายเขาหลงกัน ผู้ใดที่เข้าใจธรรมะของเรา ผู้นั้นย่อมเป็นบัณฑิตได้ขึ้นชื่อว่าเห็นเราอย่างแท้จริง แต่ผู้ที่ไม่เข้าใจในธรรมะของเรา ถึงจะเห็นเราแต่ก็ไม่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่เห็นเราอย่างแท้จริง ร่างกายนี้เป็นโทษ ที่เป็นที่รวบรวมแห่งความทุกข์ เป็นที่อาศัยของโรคภัยทุกชนิด จนพิจารณาเห็นถึงความเกิดและความดับไปของรูป ถึงจะพ้นจากกิเลสได้โดยง่าย”
พระวักกลิน้อยใจพระพุทธเจ้า จึงวิ่งขึ้นไปบนเขาคิชฌกูฏ พระพุทธเจ้าจึงเสด็จไปตามพระวักกลี เมื่อพระหนุ่มเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมาตามตน จึงรีบวิ่งไปเข้าเฝ้า
วาระสุดท้ายของพระวักกลิก็มาถึง อาพาธเป็นโรคใกล้จะมรณภาพ พระพุทธเจ้าทรงทราบจึงฝากคำสอนเรื่องความเกิดและความเสื่อมของร่างกายมาถึงพระวักกลิ พระภิกษุที่รับโอวาทก็นำมากล่าวให้พระวักกลิฟัง เมื่อฟังเสร็จแล้วได้บรรลุอรหันตผลแล้วเข้าสู่นิพพานทันที มีควันหนาแน่นทั่วบริเวณ แล้วจางหายไป พระภิกษุทั้งหลายทูลถามพระพุทธเจ้าว่าควันนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า ควันนี้คือมารที่จะมารับดวงวิญญาณของพระวักกลิไป แต่ต้องกลับไปมือเปล่า เพราะพระวักกลิเข้าใจในเรื่องของการดับแห่งรูป ได้อรหันตผลและเข้าสู่นิพพานแล้ว ก่อนสิ้นใจ
