เราต่างรู้กันดีว่าคนเราอยู่ได้ด้วยความหวัง และการคาดหวังในเรื่องต่างๆ ทั้งเรื่องของตัวเรา คนที่เรารัก และคนรอบข้าง ซึ่งเป็นธรรมชาติของมนุษย์ส่วนใหญ่ที่ทำให้มีเป้าหมายในชีวิต มีเรี่ยวแรงกำลังใจต่อการฟันฝ่า แต่หากความคาดหวังนั้นมีมากเกินไป สูงส่งเกินไป เกินกำลังที่จะไขว่คว้าได้ ย่อมไม่เป็นผลดีกับชีวิต ของคนที่คาดหวังแน่นอน แถมยังส่งผลเสียอย่างมากมายโดยที่คนคนนั้นอาจไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าสิ่งแย่ๆ ที่เกิดขึ้นมาจากความคาดหวังที่มากเกินไปของตัวเอง
มีใครเคยลองนั่งถามตัวเองเล่นๆ ดูบ้างหรือไม่ว่าเราเคยรูสึกคาดหวังกับอะไรบางอย่างมากเกินไปหรือไม่? และเมื่อสิ่งนั้นมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการ เราก็จะรู้สึกผิดหวังอยู่เล็กๆ จริงๆ หรือบางคนก็ถึงกับเสียศูนย์หรือเฟลมากๆ ไปเลยก็มี และกลายเป็นว่าเราเองคือคนที่ต้องเจ็บปวดเสียเอง พอเจ็บปวดเราก็จะเสียความเป็นตัวเราไปในที่สุด
ไม่มีใครอยากผิดหวังอันนี้เรารู้ดี แต่ครั้นจะบอกว่าไม่ให้คาดหวังกับสิ่งใดๆ เลย อันนี้ก็ทำยากมาก เอาเป็นว่าลองค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทบทวนดูว่าสิ่งไหนควรคาดหวัง หรือสิ่งใดไม่ควรคาดหวัง อะไรที่มันมากเกินไปรู้ว่าหวังไปก็อาจผิดหวังก็อย่าไปคาดหวัง เพราะจะส่งผลเสียกับชีวิตและความรู้สึกของเราเอง ไปดูกันดีกว่าค่ะว่าถ้าเราคาดหวังกับอะไรมากเกินไปนั้น จะส่งผลเสียแก่อย่างไรบ้าง
>> ทำให้ไม่อยู่บนเหตุผลหรือหลักการของความเป็นจริง อย่างที่เขาเรียกว่าฝันลมๆ แล้งๆ <<
มีคนเคยบอกเอาไว้ว่าความคาดหวังเป็นเรื่องของประสบการณ์ ความคาดหวังมักจะแน่นิ่งและตายตัว เป็นเรื่องที่เราคาดการณ์จากประสบการณ์ ส่วนความหวังเป็นเรื่องของอนาคต เราไม่สามารถคาดหวังในสิ่งที่เราไม่เคยเห็นหรือไม่เคยคิดถึงมาก่อนได้ แต่ความหวังนั้นกลับกัน เราหวังถึงอะไรที่สวยงาม เป็นเรื่องของจินตนาการ ความเชื่อ หวังถึงอะไรที่ดีกว่าที่เคยมีมาได้ ดังนั้น หากเราไม่เคยมีประสบการณ์หรือไม่มีวี่แววว่าจะพบเจอในสิ่งนั้นๆ มาก่อน แล้วเราไปคาดหวังกับมัน เป็นการสร้างภาพมโนขึ้นมาว่ามันจะต้องเกิดขึ้นได้ โดยที่ไม่ได้นึกถึงความเป็นจริง แบบนี้เมื่อเกิดความผิดหวังหรือที่เรียกว่าผิดคาด ก็ทำให้จิตใจแกว่งไปได้เหมือนกัน บางคนนี่ถึงขั้นเสียศูนย์เลยนะคะ นั่นเพราะไม่ดูเหตุผล หรือความเป็นจริงที่จะเกิดขึ้น ว่าคาดหวังอะไรเกินไปหรือเปล่า
การคาดหวังดูจะเป็นสิ่งที่จำเป็น ปัญหาจึงอยู่ที่ว่าเราจะหวังอย่างไรไม่ให้เพ้อฝัน และจะหวังอย่างไรไม่ให้ผิดหวังมากเกินไป มนุษย์ไม่อาจอยู่ได้ถ้าไม่มีหวัง การมีความหวังคือการมีเป้าหมายในชีวิต ทำให้ชีวิตมีคุณค่าที่ชัดเจนขึ้นมา แต่เราไม่ต้องไปคิดว่าสิ่งที่เราหวังแล้วจะต้องได้หรือไม่ได้ เอาแค่ว่าในใจของเรามีหวัง ที่เหลือเป็นเรื่องของคนอื่น เป็นสิ่งที่บังคับได้
>> ทำให้เจ็บหนักหากผิดหวังและเกิดอาการเสียศูนย์ได้ <<
เรารู้ว่าความผิดหวังจากความคาดหวังเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากเจอ ถึงได้พยายามบอกว่าอย่าคาดหวังกับอะไรมาก เพราะถ้าผิดหวังบางคนอาจถึงกับเสียศูนย์ไปเลยก็มี เพราะความผิดหวังไม่ใช่แค่ความรู้สึก แต่บางคนอาจวางแผนชีวิตแล้วเกิดการผิดพลาด บางคนเมื่อผิดหวัง ทำอะไรไม่ได้ดั่งที่คาดหวังเอาไว้ก็จะจมอยู่กับความทุกข์และไม่รู้จะก้าวข้ามไปอย่างไร เอาเป็นว่าเริ่มจากการให้เวลากับความผิดหวังนั้นๆ แล้วเริ่มเรียนรู้ว่าต้องทำใจอย่างไร ความผิดหวังจะค่อยๆ จางไป เหลือไว้แต่บทเรียนว่าอย่าคาดหวังกับอะไรมากจนเกินไป
