” ของชั่วคราว ” บทความที่คนมีรักทุกคนควรอ่าน
บทความเรื่อง ของชั่วคราว เขียนโดย พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญฺโญ เคยตีพิมพ์ในนิตยสาร Secret คอลัมน์ You are what you do
สิ่งที่เราได้ เรามี เราเป็น เราสัมผัส สัมพันธ์อยู่ ล้วนเป็น “ของชั่วคราว” ทั้งสิ้น ไม่ว่าสิ่งนั้นเราจะรักใคร่ผูกพันและหวงแหนเพียงใดก็ตาม วันหนึ่งก็ต้องพลัดพรากจากเราไป
หรือสิ่งที่เราไม่ชอบ ชิงชัง อยากผลักไส แต่ต้องพบเห็นหรือเผชิญอยู่ด้วยความทุกข์ อยากจะให้สิ่งนั้นผ่านพ้นไปโดยเร็ว แต่ก็ยังไม่จากไปเสียที เชื่อเถิดว่าวันหนึ่งสิ่งนั้นก็ต้องจากเราไป
โดยปกติแล้วเมื่อเราชอบสิ่งใด ก็อยากให้สิ่งนั้นอยู่กับเรานานๆ แม้รู้ว่าวันหนึ่งก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งนั้น แต่ก็ยังไม่อยากให้พลัดพราก แม้เมื่อเผชิญกับความสูญเสีย ใจก็ยังไม่ยอมรับ ผลก็คือต้องทุกข์ไปยาวนานจนกว่าจะทำใจได้
ในทางตรงข้าม เมื่อเราไม่ชอบสิ่งใด ก็อยากให้สิ่งนั้นผ่านไปโดยเร็ว ครั้นไม่เป็นไปตามที่ต้องการ ก็ต้องทนทุกข์อยู่กับสถานการณ์ดังกล่าว
การไม่ฝึกใจให้คิดเห็นตามความเป็นจริงจึงนำความทุกข์มาสู่ชีวิตทั้งขึ้นทั้งล่อง
ทุกข์เมื่อพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก
ทุกข์เมื่อเผชิญอยู่กับสิ่งอันไม่เป็นที่รักที่พอใจ
นี่ยังไม่นับทุกข์กับความปรารถนาในสิ่งใดแล้วไม่ได้สิ่งนั้น
ชีวิตของปุถุชนจึงมีทุกข์อยู่ในเรือนใจ
การศึกษาธรรมะก็คือการศึกษาความเป็นจริงของชีวิต ซึ่งความเป็นจริงดังกล่าวมีอยู่กับทุกๆ คน ไม่ใช่เรื่องเร้นลับอะไร แต่เราถูกความต้องการทางโลกบดบังปัญญา จึงมองไม่เห็นหรือไม่ตระหนักถึงความเป็นจริงนี้
ความเป็นจริงที่เราควรจะพิจารณาอยู่ทุกๆ วัน เพื่อเตือนจิตเตือนใจไม่ประมาทและพร้อมที่จะเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่หวั่นไหวเพราะวันหนึ่งจะต้องเกิดขึ้นกับเราแน่ๆ นั่นก็คือสิ่งที่ได้ มี เป็น ล้วนเป็นของชั่วคราวทั้งนั้น
ในอดีตที่ผ่านมาเราก็ได้เห็นความเป็นจริงเรื่องนี้เกิดขึ้นกับชีวิตครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นต้นว่า วัยของเราแต่ละช่วงไม่ว่าจะเป็นวัยทารกนอนแบเบาะ วัยคืบคลาน วัยเป็นเด็กไร้เดียงสาหน้าตาใส ล้วนเป็นวัยชั่วคราว
คลิกเลข 2 ด้านล่าง เพื่ออ่านหน้าถัดไป
