วรรณคดีไทย สร้างแรงบันดาลใจ กับ Point of View วิว

วรรณคดีไทย สร้างแรงบันดาลใจ กับ Point of View วิว – ชนัญญา เตชจักรเสมา

จากเด็กหญิงที่ถูกคุณแม่หลอกให้อ่านวรรณคดีไทย กลายเป็นนักเล่าเรื่องที่โด่งดังใน Youtube วิว – ชนัญญา เตชจักรเสมา เจ้าของแซนแนล Point of View ที่ถูกมองว่าเป็นแซนแนล วรรณคดีไทย ทั้งที่จริง ๆ แล้ว คุณวิวยังเล่านิทาน เทวตำนาน วรรณกรรมคลาสิก เกร็ดความรู้ภาษาไทย และประวัติศาสตร์อีกด้วย

ทำไมถึงตั้งชื่อแซนแนลว่า “Point of View”

หลายคนคงสงสัยว่า ทำไมวิวไม่ตั้งชื่อแซนแนลว่า “วรรณคดีไทย” “เล่าเรื่อง” หรือ “นิทาน” แต่วิวมองว่าแซนแนลนี้ไม่ได้มีแต่วรรณคดีหรือ ประวัติศาสตร์ แต่เป็นที่รวบรวมเรื่องสนุกที่วิวอยากเล่า เพื่อนำเสนอให้คนอื่นได้รู้ ดังนั้นจึงชื่อแซนแนลว่า “Point of View” คือ “Point” (จุด) ที่วิวอยากนำเสนอ

แรงบันดาลใจที่ทำให้เกิดแซนแนล Point of View คืออะไร

เริ่มจากตอนที่วิวเป็นเด็ก ตอนนั้นเป็นคนชอบอ่านหนังสือ พออ่านเจอเรื่องสนุกน่าสนใจ ก็จะเอามาเล่าให้คนที่บ้านฟัง พอเข้าสู่ช่วงมัธยม มีการติวหนังสือขึ้นในกลุ่มเพื่อน วิวเป็นคนชอบติวให้เพื่อน เพราะเป็นการได้ทบทวนความทรงจำ และเราได้รู้ว่าเราเข้าใจในเนื้อหานั้นจริงหรือเปล่า พอมาเป็นนิสิตคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เราไม่สามารถติวให้คนอื่นได้ ไม่มีใครมานั่งฟังเรา วิธีการอ่านหนังสือแบบเดิมมันใช้ไม่ได้แล้วเพราะทุกคนเก่ง ดังนั้นสิ่งที่ทำได้คือ ติวให้ตัวเอง เริ่มจากเขียนสรุปสั้น ๆ ลงไปในโซเซียลมีเดียเพื่อเป็นการทบทวนความจำของตนเอง แล้วสมมติว่ามีคนรออ่านสิ่งที่เราเขียนอยู่ แล้วเขาจะเข้าใจสิ่งที่เราเขียนไหม ซึ่งตอนนั้นไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนมาอ่าน แต่ปรากฏว่าพอปล่อยออกไป เริ่มมีคนมาติดตาม มีคนสนใจและมีคนขอเข้ามาว่า “ทำไมไม่เล่าเรื่องนี้ล่ะ” “ทำไมไม่เล่าเรื่องนั้นล่ะ” จากวันนั้นมันก็ขยายมาเรื่อย ๆ จนกลายเป็นแซนแนล Point of View ในที่สุด

ผลตอบรับจากแฟนคลับทั้งที่ดีและไม่ดีมีอะไรบ้าง

ขอพูดถึงด้านดีก่อนละกัน เพราะส่วนใหญ่เราจะพยายามมองไปที่ด้านดี ๆ (หัวเราะ) เวลาที่มีผลตอบรับแบบนี้กลับมาจะดีใจมาก ๆ ประมาณว่า

“ไม่เคยชอบเรื่องพวกนี้เลย ไม่เคยรู้สึกว่ามันสนุก ฟังในห้องเรียนแล้วมันเบื่อ พอมาฟังในช่องแล้วมันรู้สึกสนุกขึ้น”

“ฟังแล้วอยากไปอ่านเอง ฟังแล้วอยากไปหาความรู้เพิ่มเติม อันนี้ก็จะดีใจขึ้นไปอีก เพราะว่าสิ่งที่เราทำ มันคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาเกิดแรงบันดาลใจไปค้นคว้าเพิ่มเติม”

“หนูตัดสินใจเรียนอักษรศาสตร์เพราะพี่เลย” อันนี้ก็จะทำให้รู้สึกดีใจมาก

ในส่วนด้านที่ไม่ดี จะมีอยู่สองกลุ่ม กลุ่มแรกคือ กลุ่มที่เขาไม่ได้สนใจเราว่าเราเป็นใคร เขาไม่ได้สนใจว่าเราทำอะไร เขาแค่จะก่อกวน พวกนี้เราก็จะไม่สนใจแล้ว ปล่อยเขาไป เขาจะต่อว่าในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เราพูดเลย ไม่มีประโยชน์ ไม่ใช่การติเพื่อก่อ กับอีกกลุ่มจะเป็นกลุ่มที่ติ ไม่รู้ว่าตั้งใจก่อหรือตั้งใจถล่มกันแน่ เพราะจะมีเนื้อหาแทรกอยู่ในนั้น บางคนเขาก็จะมาเสริมให้เราว่า “ทำไมเราถึงเล่าผิวเผินอย่างนี้ เรื่องอย่างนี้มันจะมีเนื้อหาลึกไปถึงตรงนี้นะ” ซึ่งเราต้องมานั่งคิดเองว่า อันนี้เราตั้งใจไม่เล่าเพราะว่าเนื้อหาลึกเกินไปสำหรับคนที่ไม่ได้ศึกษาด้านนี้โดยตรง เนื้อหาลึกเกินไปสำหรับกลุ่มที่ฟังเรา ซึ่งถ้าเป็นสิ่งที่เราไม่รู้จริง ๆ เราจะค้นเพิ่ม วิวรู้สึกว่าวิวจะเป็นคนที่ถ้ามีคนมาด่าว่าอันนี้ผิด วิวจะไม่เถียงหรือโต้กลับ เพราะวิวจะรู้สึกว่าเขากำลังช่วยให้เราดีขึ้น เพราะเขามาชี้จุดที่เราไม่รู้ เท่ากับว่าเรามีครูเพิ่มมาอีกหนึ่งคนเลย

วรรณคดีไทยให้อะไรต่อสังคมบ้าง นอกจากความบันเทิง

เราได้ศึกษาความคิดของมนุษย์ วรรณคดีจะมีความคิดของผู้เขียนแทรกอยู่ ไม่ต่างจากนักเขียนสมัยนี้ เมื่อนักเขียนจะเขียนหนังสือ เขาจะใส่ความคิดของเขาถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ แล้วคนที่เขาเขียนวรรณคดี เขาก็ถ่ายทอดความคิดของตัวเองแบบนี้เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นค่านิยม เขามองว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่ดี สิ่งนั้นคือสิ่งที่ไม่ดี เขาก็จะเขียนไปในวรรณคดี เช่น ตัวร้ายต้องได้รับผลลงโทษ ตัวดีต้องได้รับผลดีตอบแทน หรือถ้าเขามีความคิดว่าโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน ตัวดีอาจจะซวยก็ได้ การอ่านวรรณคดีจึงเป็นการที่ทำให้เราได้มองเห็นชีวิต เราได้เห็นว่าตัวละครได้ใช้ชีวิตอย่างไร แล้วเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของตัวละครตัวนั้น เรามักเห็นว่าตัวละครของวรรณคดีหลายคน เป็นผู้ชายมีหลายเมีย แต่ถ้าเราอ่านแล้วทำความเข้าใจจะพบว่า ตัวละครเหล่านี้ประสบปัญหาชีวิตหมดเลย แสดงว่าคนเขียนเขากำลังจะบอกเราว่า เราไม่ควรใช้ชีวิตแบบนี้ เพราะมันจะทำให้เราพบแต่ปัญหาในภายหลัง

วรรณคดีไทยเรื่องใดที่อ่านแล้ว ช่วยสร้างแรงบันดาลใจแก่ผู้อ่าน

วิวมองว่าทุกเรื่องเป็นวรรณคดีไทยที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจได้ แต่มันอยู่กับสถานการณ์และคน เช่น หากอ่านเรื่องสาวิตรี สาวิตรีเป็นผู้หญิงแกร่ง สามารถต่อสู้กับความตายได้ อ่านแล้วอาจเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาได้ว่า ฉันจะเป็นผู้หญิงที่แกร่งเหมือนสาวิตรี ฉันจะสู้กับอุปสรรคทุกอย่าง บางคนอกหักไปอ่าน มัทนะพาธา อ่านจบจึงแบบเข้าใจว่า ความรักมันก็เท่านี้ ความรักทำให้เราเจ็บปวด นั้นเราทิ้งความรักแล้วลุกขึ้นมาสู้ชีวิตดีกว่า หรือว่าบางคนช่วงนี้ชีวิตมีแต่ปัญหา ไปอ่านกามนิต–วาสิฏฐี อ่านเสร็จรู้สึกปลงตก เพราะในนั้นมีหลักธรรมทางพุทธศาสนามากมาย เข้าใจถึงชีวิตเรามันก็เท่านี้ ความทุกข์มันก็คือความทุกข์ เรามาทำชีวิตของเราให้มันดีขึ้นกว่าเดิมดีกว่า ดังนั้นวรรณคดีไทยแต่ละเรื่องอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจได้ แต่มันต้องขึ้นอยู่กับคนและช่วงเวลาที่เขาเกิดปัญหา

เมื่อคุณวิวท้อแท้ใจ คุณวิวทำอย่างไรบ้าง

ถ้าเป็นช่วงที่วิวรู้สึกว่าแย่มาก ๆ ถึงมากที่สุด วิวจะหานิยายอ่าน ต้องเป็นนิยายเรื่องยาว เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันเลย หรือไม่เกิดในยุคปัจจุบัน เช่น นิยายแฟนตาซี นิยายจีนกำลังภายใน นิยายย้อนยุคสมัยอยุธยา เพราะแวบแรกที่เรามีปัญหา เราไม่สามารถคิดหาทางออกของปัญหาได้ทันที สิ่งที่เราทำได้คือหนีไปพักก่อน การอ่านนิยายพวกนี้ทำให้เราออกจากโลกความจริงไปอยู่ในโลกนิยาย ตอนนี้เราไม่ใช่วิวที่กำลังมีปัญหา ตอนนี้เราคือนางเอกในนิยายเรื่องนั้น หน้าที่ของเราคือการแก้ปัญหาที่กำลังจะเกิดขึ้นในนิยาย ตอนนี้เราเป็นตัวเอกในนิยายที่อยู่ในสมัยอยุธยา ตอนนี้เราอยู่ในสมัยราชวงศ์ฮั่น การทำอะไรแบบนี้มันคือการหาอะไรแปลกใหม่ เพื่อช่วยให้หนีจากปัญหาไปที่อื่นก่อน เมื่อมีสติ สามารถสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เราก็พร้อมที่กลับมาเผชิญกับปัญหา และมีอีกอย่างคือ อ่านหนังสือที่มีเนื้อหาที่ช่วยดึงสติให้กลับมาอย่างที่ผ่านมาวิวมีปัญหาเครียดเรื่องงาน วิวหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่านคือเรื่อง “กามนิต-วาสิฏฐิ” เพราะว่าในนั้นเต็มไปด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่สรุปมาแล้วแบบง่าย ๆ