กีจ่าง ขนมโบราณพื้นเมือง ดั้งเดิมของประเทศจีน หากินยาก

กีจ่าง ขนมโบราณหากินยาก ดั้งเดิมเป็นขนมพื้นเมืองของประเทศจีน ต่อมาได้แพร่หลายไปในหลายประเทศ เนื่องจากคนจีนสมัยก่อน อพยพตั้งถิ่นฐานหลายแห่ง ซึ่งประเทศไทยเป็นหนึ่งในนั้น

กีจ่าง มีหลายชื่อเรียกตามแต่พื้นที่ เช่น ขนมจ้าง ขนมซั้ง ขนมจั้ง เป็นต้น ทำขายกันในเทศกาลบ๊ะจ่าง ปลายเดือน 6 เพราะเป็นขนมประเพณีไหว้บรรพบุรุษคนจีน ที่คนจีนเคารพนับถือ และในปัจจุบันวัฒนธรรมการกินขนมจั้ง เริ่มเลือนหายไปอย่างน่าเสียดาย

ลักษณะของกี่จ่าง

มีรูปทรงสามเหลี่ยม สีเหลืองใส คล้ายข้าวต้มสามเหลี่ยม ลักษณะที่ดีคือ ต้องใสเหมือนแก้ว ไม่มีรสขม และเหนียวนุ่ม รับประทานคู่กับน้ำตาลทรายขาว น้ำตาลแดง หรือน้ำผึ้ง แล้วแต่ชอบ นำมาใส่ในน้ำแข็งใส ก็อร่อยชื่นใจไปอีกแบบ

กาลเวลาทำให้กีจ่างถูกประยุกต์ ไปต่าง ๆ นานา แต่พื้นฐานก็ยังมีวิธีการทำเดียวกันกับของดั้งเดิม คือ ทำมาจากข้าวเหนียว ที่นำไปแช่น้ำด่าง (ซึ่งทำมาจากเปลือกทุเรียน หรือเปลือกนุ่นที่ผ่านการเผาจนเป็นขี้เถ้า แล้วนำมาผสมน้ำ ตั้งไว้จนเป็นตะกอน แล้วนำน้ำใสๆ มาใช้ ปัจจุบันอาจจะใช้ผงโซดา หรือด่างวิทยาศาสตร์มาใช้แทน แต่รสชาติมันไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่) แช่ทิ้งไว้ 3 วันจนได้ที่ นำมาล้าง แล้วจึงมาห่อเป็นทรงปิรามิดด้วยใบไผ่สด มัดด้วยเชือกปอ จากนั้นก็นำไปต้มราว ๆ 3 ชั่วโมง จนเนื้อข้าวเหนียวใส นุ่ม

กี เป็นด่างผงสีเหลืองอ่อนชื้นๆ คล้ายเกลือป่นละเอียด มีขายย่านเยาวราช หรือทำเองโดยใช้เปลือกทุเรียนตากแห้งเผาจนเป็นถ่าน แล้วบดแช่น้ำให้เป็นน้ำด่างก็ได้