ไข้หูดับ โรคร้ายที่มาจากการกิโรคไข้หูดับ หรือโรคติดเชื้อสเตรปโตคอกคัส ซูอิส (Streptococcus suis)คือโรคที่ติดต่อจาก หมู สู่คน มักพบในประเทศที่เลี้ยงหมูเป็นอุตสาหกรรม หรือคนที่ชอบกินหมูสุกๆดิบๆ
นายแพทย์อำนวย กาจีนะ อธิบดีกรมควบคุมโรค เตือนประชาชนหลีกเลี่ยงการกินเนื้อ หมู สุกๆดิบๆ เช่น ลาบ หลู้หมูดิบ หรือหมูกระทะ ชาบู ที่นิยมกินแบบไม่สุก เสี่ยงติดเชื้อโรคไข้หูดับ ทำให้หูหนวกถาวรหรือเสียชีวิต
โรคไข้หูดับเกิดจากเชื้อแบคทีเรีย สเตรปโตคอกคัส ซูอิส อยู่ในระบบทางเดินหายใจและกระแสเลือดของหมูที่กำลังป่วย มีวิธีสังเกตง่ายๆ คือ หมูที่ติดเชื้อแบคทีเรียนี้ จะมีไข้ขึ้นสูง มีอาการทางประสาท นอนขาตะกุย ชัก ขาเหยียดเกร็ง ลูกตากรอกไปมา ตาบวมแดง ปอดบวม และเสียชีวิตลงอย่างเฉียบพลัน
โรคนี้สามารถติดต่อได้ 2 ทางคือ
- การสัมผัสกับหมูที่ติดเชื้อผ่านบาดแผลตามร่างกาย หรือเข้าทางเยื่อบุตา
- กินเนื้อหมูสุกๆดิบๆ รวมทั้งเครื่องใน และเลือดหมู
โดยส่วนมากผู้ติดเชื้อมักมีอาชีพเกี่ยวกับการเลี้ยงหมู หรือทำงานในโรงชำแหละหมูที่ต้องสัมผัสกับน้ำมูก น้ำลายของหมูอยู่เป็นประจำ รวมไปถึงในผู้ที่มีภูมิคุ้มกันอ่อนแอ เช่น คนที่เคยตัดม้าม ผู้ป่วยเบาหวาน ผู้ป่วยติดสุราเรื้องรัง ผู้ป่วยโรคมะเร็ง และผู้ป่วยโรคหัวใจ
ผู้ได้รับเชื้อแบคทีเรียจะป่วยหลังได้รับเชื้อประมาณ 3 – 5 วัน มีไข้ขึ้นสูงและหนาวสั่น บางรายแสดงอาการไข้ร่วมกับมีผื่นขึ้น ปวดหัวขั้นรุนแรงจนไม่สามารถทรงตัวได้ ปวดเมื่อยตามกล้ามเนื้อ คอแข็ง อาเจียน ท้องเสีย ส่วนอาการที่แสดงออกทางผิวหนังได้แก่ มีจุดเลือดออกลักษณะเป็นจ้ำ มีเลือดออกใต้ผิวหนัง สำหรับวิธีการป้องกันโรคนี้คือ
- กินหมูที่ปรุงสุกด้วยความร้อนจนเนื้อหมูไม่มีสีแดง ควรเลือกซื้อหมูที่ผ่านการตรวจสอบมาตรฐาน ไม่ซื้อเนื้อหมูที่มีกลิ่นคาว สีคล้ำ หรือเนื้อยุบ
- สำหรับผู้เลี้ยงหมู ผู้ที่ทำงานในโรงฆ่าสัตว์ ควรสวมรองเท้าบู๊ทยาง สวมถุงมือ สวมเสื้อผ้าที่รัดกุมระหว่างทำงาน หากมีบาดแผลตามร่างกายต้องปิดบาดแผลให้มิดชิด และล้างมือทุกครั้งหลังสัมผัสกับหมู
หากสงสัยว่าตนเองมีอาการป่วยให้รีบไปพบแพทย์ทันทีและบอกประวัติการกินหมูดิบ หรือสัมผัสกับหมูให้แพทย์ทราบ โรคนี้สามารถรักษาให้หาย และมียาสำหรับโรงบาลทุกแห่งในประเทศ
หากมีข้อสงสัยสามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ที่สายด่วนกรมควบคุมโรค โทร 1422
ข้อมูลเรื่อง “‘กรมควบคุมโรค’ เตือนกินหมูสุกๆดิบๆ เสี่ยงโรคไข้หูดับ” เขียนโดย ดวงพร เจียรสุธรรมพร เผยแพร่ใน www.cheewajit.com
