เนื้องอกในสมอง ยุบได้เพราะชีวจิต บันทึกจากประสบการณ์จริง ตอนที่ 2

ปลายเดือนมิถุนายน 2542

อาทิตย์ที่แล้วเจ๊ตุ่มไม่สบาย ต้องไปนอนโรงพยาบาล พอออกมาก็เล่าให้ฟังว่าโลกกลมจริงๆ เพราะคนไข้ที่นอนข้างเตียงของเจ๊ก็เคยมีพยาธิตัวตืดมารังควานถึงหัวสมองเหมือนกับฉัน เขาบอกว่าไอ้พยาธิพันธุ์นี้มีสองเพศในตัวเดียวกัน ถ้ามันหลุดออกจากสมองนี่ มันหลุดทั้งตัวหรือเปล่า ถ้าส่วนหางหลุด แต่หัวยังอยู่ ก็มีโอกาสเอาหัวเราเป็นที่แพร่พันธุ์ และทำให้กลายเป็นแหล่งชุมชนของมันได้อีก ยิ่งผ่านมา 2 – 3 ปีอย่างนี้ ควรไปเอกซเรย์ดูใหม่นะ

บวกกับความขี้เกียจและอาการปวดหัวบ่อยๆ ของฉัน แม่กับเจ๊ตุ่มก็เลยเห็นดีเห็นงามตามเขา

แต่คงยังไม่ได้ไปตรวจวันนี้พรุ่งนี้หรอกนะ เพราะแม่ก็อ้วนตุ้ยนุ้ย ไปไหนมาไหนไม่ค่อยสะดวก เปรยว่าจะเลิกขายกับข้าวอยู่บ่อยๆ เจ๊ติ๋วทำงานอยู่ต่างจังหวัด ส่วนเจ๊ตุ่มก็ยุ่งกับงานมาก

ธันวาคม 2542

ได้ฤกษ์แล้ว ที่สุดแม่ก็เป็นคนพาฉันไปโรงพยาบาล ขณะรอผลเอกซเรย์สมอง ใจก็เต้นไม่เป็นส่ำ จดจ่อหวาดกลัวแต่เจ้าตัวยึกยือ

พอผลออกมา มีจุดขาวบนฟิล์ม ซึ่งก็ทำให้ฉันตกใจไม่น้อยแล้ว แต่ที่แย่กว่านั้นคือ จุดขาวนั้นไม่ใช่พยาธิ แต่เป็น…

เนื้องอก หมอบอก

…และคำคำเดียวนี้ก็ทำให้ทั้งห้องเงียบ กริบ วังเวงอย่างกับป่าช้า ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศจับวาบถึงขั้วหัวใจ ทั้งตัวเย็นยะเยือกในเสี้ยวนาที

…อย่าเพิ่งตกใจ มันอาจไม่ใช่เนื้อร้าย เป็นอันตรายกับหนูก็ได้นะ

หมอทำลายความเงียบด้วยคำปลอบโยน ก่อนจะซักถามต่อ ว่าแต่หนูมีความผิดปกติ อะไรอีก นอกจากอาการปวดหัวที่เล่ามาน่ะ อย่างเช่นเรื่องสายตา

ค่ะ ฉันพยักหน้ารับ นึกไม่ถึงว่ามันจะเกี่ยวกัน และก็เล่าเรื่องการมองเห็นอย่าง ละเอียดยิบ

หมอเพ่งพิศฟิล์มรูปสมองของฉันที่ถ่ายมาหลายมุม และชี้ให้ดูจุดที่เกิดเนื้องอกนั้น มันไปกดทับประสาทตาข้างซ้ายของหนูอยู่ และดูเหมือนจะกดต่อมไร้ท่อด้วยนะ

ต่อมไร้ท่อมันเกี่ยวกับการผลิตฮอร์โมน เพศหรือเปล่า ฉันถามออกไป หมอตอบรับทันทีและย้อนถามต่อ หนูมีประจำเดือนปกติหรือเปล่า

เหมือนสายฟ้าฟาดลงมากลางแสกหน้า ฉันเม้มปาก ทันใดก้อนแข็งๆ ก็วิ่งขึ้นมาจุก คอ อุดหู น้ำตาจะไหล จึงได้แต่นิ่งอยู่หลายนาที กว่าจะละล่ำละลักออกมาว่า หนูไม่มีประจำเดือนมาสี่ปีแล้วค่ะ

นั่นละ เนื้องอกก้อนนี้คือสาเหตุหมอสรุป ทางที่ดีควรจะรีบผ่าตัดเอาออกนะ

ออกจากโรงพยาบาล พอถึงบ้าน เจ๊ตุ่ม ซึ่งมารออยู่ที่บ้านแล้วก็บ่นเป็นหมีกินผึ้งว่า ทำไมไม่เล่าเรื่องประจำเดือนให้ฟังตั้งแต่เนิ่นๆ จะได้หาวิธีแก้ไขตั้งแต่ต้น เนื้องอกจะได้ไม่โตขนาดนี้ไง

เย็นนี้คนทั้งบ้านเลยเศร้าสลดกันหมด พากันพูดแต่เรื่องส่วนเกินในสมองของฉัน แม่บอกว่าที่เรียนไม่รู้เรื่องมาสองสามปีนี้ต้องเป็นเพราะเนื้องอกแน่ๆ

…แต่บันทึกจ๋า เธอรู้หรือเปล่าว่าใครคือคนที่จะเศร้าที่สุด

ถึงอย่างนั้นคำแนะนำของหมอยังดังก้อง อยู่ในหู มีเนื้องอกอยู่ในสมองแบบนี้ อย่าเครียดเด็ดขาด