การเสียสละ – เรื่องราวรั้วของชาติผู้ยอมสละชีวิตเพื่อประเทศชาติอันเป็นที่รัก
เมื่อข้าพเจ้ากลับบ้าน ข้าพเจ้าได้พบกับครอบครัวหนึ่ง พวกเขาเล่าให้ฟังว่า ครอบครัวของพวกเขายากจนมาก ไม่มีที่ดินอยู่อาศัยหรือทำกินเป็นของตัวเอง พวกเขามีกระต๊อบหลังเล็ก ๆ เป็นบ้าน แต่อยู่ในที่ดินของคนอื่น มีลูกชายคนเดียว จบการศึกษาตามปกติ ลูกชายเป็นเด็กดีมีสัมมาคารวะ ฉลาด และมีน้ำใจ ข้าพเจ้าถามพวกเขาว่า อบรมลูกอย่างไร ทำไมถึงดีอย่างนี้
พวกเขาบอกว่า พวกเขาย้ำกับลูกเสมอว่าเรื่องงานส่วนรวมสำคัญมาก เราต้องช่วยกันทำ พวกเขาเน้นเรื่องการลงแขก การออกแรงช่วยกัน มีข้าวปลาอาหารก็แบ่งปันกัน และบอกลูกว่า เราเกิดมาบนแผ่นดินต้องเสียสละ รักชาติ อย่าเห็นแก่ได้ ห้ามคิดคดโกง ผลงานของพ่อแม่อยู่ที่ลูก
คำสอนของพ่อแม่ครอบครัวนี้ เริ่มต้นด้วยการฝึกให้ลูกชายได้เรียนรู้ 3 ข้อง่าย ๆ คือ 1. ลูกจะโกหกไม่ได้ ไม่ว่ากับใคร ถ้าจับได้จะมีโทษสองเท่า 2. ลูกจะไปไหนมาไหน จะไปต้องลาจะมาต้องไหว้ คือต้องบอกกล่าวให้พ่อแม่ทราบเสมอ 3. เมื่อพ่อแม่ให้เงินไปซื้อของเหลือเท่าไรลูกต้องคืนเงินทอนเสมอ จะถือวิสาสะเอาเงินทอนไปเป็นเงินของตนไม่ได้
หลักทั้ง 3 ประการนี้ ทำให้ลูกชายของพวกเขาเติบโตขึ้นมาเป็นเด็กที่มีจิตสำนึกดี มีความรับผิดชอบต่อตนเองและส่วนรวมเป็นอย่างดี
วันหนึ่งลูกชายบอกพ่อกับแม่ว่าอยากไปเป็นทหารพราน ตอบแทนพระคุณของชาติ พ่อแม่ก็ยินดี เขาได้รับการฝึกหนักและถูกส่งไปรบที่นราธิวาส ปรากฏว่า 3 เดือนต่อมา เขาและเพื่อนทหารโดนระเบิด เพื่อน 3 คนตายคาที่ ส่วนเขาบาดเจ็บสาหัสปางตาย แต่ก็ยังพอมีสติพูดโต้ตอบได้บ้าง
ขณะอยู่ที่โรงพยาบาลก็มีสื่อมวลชนและผู้ใหญ่ในบ้านเมืองจำนวนมากทยอยไปเยี่ยมเขา ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาตอบว่า ไม่เป็นไรครับท่าน ผมสบายดี ผมภาคภูมิใจมากที่ได้ตอบแทนคุณแผ่นดินครั้งนี้ ถึงผมจะไม่มีโฉนดที่ดินเป็นของตัวเองแม้สักตารางนิ้วเหมือนใครหลายคน แต่ก็ยินดีเอาชีวิตทั้งชีวิต ปกป้องคุ้มครองโฉนดที่ดินของคนทั้งประเทศ ให้ได้อยู่เย็นเป็นสุข
อีก 7 วันต่อมา ทหารกล้าผู้เสียสละท่านนี้…ก็สิ้นลม!
ที่มา นิตยสาร Secret
เรื่อง พระราชญาณกวี (ท่านปิยโสภณ)
