คน ระลึกชาติ และมีญาณหยั่งรู้ได้อย่างไร พระพุทธเจ้ามีคำตอบ
หลายคนอาจคุ้นเคยกับความเชื่อเรื่อง “ ระลึกชาติ ” จากคำบอกเล่าของคนระลึกชาติผ่านรายการและหนังสือธรรมะ หรือหนังสือแนวเหนือธรรมชาติ เช่น คนที่สามารถบอกชื่อ บอกจุดที่ตนเองตายได้ บ้านเกิด พ่อแม่ครอบครัวในชาติก่อนได้อย่างแม่นยำ
พระพุทธศาสนากล่าวถึงการระลึกชาติไว้เช่นกัน หลักฐานที่เด่นชัดคือ ชาดก เป็นเรื่องเล่าในอดีตพระชาติของพระพุทธเจ้านั่นเอง ในคัมถีร์อรรถกถาส่วนท้ายของชาดก พระพุทธเจ้าจะตรัสว่าใครเกิดร่วมพระชาติกับพระองค์บ้าง ตัวอย่างเช่น เวสสันดรชาดก พระเวสสันดรคือพระพุทธเจ้า พระนางมัทรีคือพระนางพิมพา พระชาลีคือพระราหุล พระกัณหาคือพระอุบลวรรณาเถรี ชูชกคือพระเทวทัต เป็นต้น ซึ่งพระอรรถกถาจารย์เรียกว่า “ประชุมชาดก”
เรื่องการระลึกชาติกลายเป็นที่สนใจของชาวตะวันตกด้วย เสฐียรพงษ์ วรรณปกได้กล่าวว่า มีชาวต่างชาติอยู่ 2 คนที่ศึกษาเรื่องการระลึกชาติ คือ ดร.เอียน สตีเวนสัน กับ ดร.ฟรานซิส สโตรี่ เขาจะทำการตามไปเก็บข้อมูลคนที่สามารถระลึกชาติได้ ซึ่งทั้งสองท่านก็ได้เดินทางไปทั่วโลก แล้วรวบรวมจนสามารถตีพิมพ์เป็นหนังสือได้ เสฐียรพงษ์บอกว่า การที่จะระลึกชาติได้มีด้วยกัน 3 สาเหตุ 1. รู้เรื่องราวเหล่านี้มาตั้งแต่เด็ก 2. สะกดจิต และ 3. การฝึกสมาธิจนได้ปุพเพสันนิวาสานุสสติญาณ
โพธิราชกุมารสูตรระบุว่า ปุพเพสันนิวาสานุสสติญาณ จะเกิดขึ้นหลังจากสำเร็จจตุตฌาน ซึ่งจิตจะผ่องใสอย่างสิ้นเชิง แล้วเกิดญาณตามมา ซึ่งทางพระพุทธศาสนาแบ่งญาณออกเป็น 3 ประการคือ ปุพเพสันนิวาสานุสสติญาณ สามารถระลึกชาติได้ ตามมาด้วย จุตูปปาตญาณ สามารถรู้การเกิดกับการตายของสัตว์ (ตาทิพย์) และอาสวักขยาญาณ สามารถรู้อริยสัจ 4
คลิกเลข 2ด้านล่างเพื่ออ่านหน้าถัดไป>>>
