ฝี เกิดจากการติดเชื้อ ซึ่งโดยทั่วไปการติดเชื้อไม่ว่าชนิดใดล้วนเกิดจากปัจจัย 3 อย่าง คือ ตัวเราเอง เชื้อโรค และ สิ่งแวดล้อม ฝีเกิดจากเชื้อโรคได้หลายชนิดทั้งแบคทีเรีย เชื้อรา และอะมีบา ขณะที่ตัวเราอยู่ในภาวะที่อ่อนแอลงหรืออยู่ในภาวะแวดล้อมบางอย่างที่มีส่วนสนับสนุนให้เชื้อโรคบางชนิดเติบโตได้ดี ภูมิคุ้มกันจะผิดปกติไป ไม่สามารถต้านทานเชื้อโรคได้ และทำให้เราติดเชื้อชนิดนั้นได้ง่ายขึ้น
ฝีมักเกิดในบริเวณที่มีเหงื่อ อับชื้น มีขน หรือถูกเสียดสีมาก ซึ่งจะเป็นแหล่งสะสมเชื้อโรคได้ เช่น บริเวณคอ ศีรษะ ใบหน้า รักแร้ เต้านม ต้นขา ก้น และบริเวณอวัยวะเพศ นอกจากปัจจัยภายนอกดังกล่าว ฝียังเกิดจากสาเหตุภายในตัวเราได้อีกด้วย เมื่อเป็นฝี ต้องลองสังเกตตัวเองดูสักนิดว่าอยู่ในภาวะที่อาจทำให้เกิดฝีเหล่านี้บ้างหรือไม่
- มีระดับน้ำตาลในเลือดสูง หรือป่วยเป็นโรคเบาหวาน เพราะภาวะระดับน้ำตาลในเลือดสูงเป็นตัวสร้างสิ่งแวดล้อมอย่างหนึ่งที่เอื้อต่อการเจริญของเชื้อโรค
- รับประทานยาประเภทสเตียรอยด์เป็นประจำ ทำให้ติดเชื้อง่ายขึ้น เพราะยาประเภทนี้จะไปกดระบบภูมิคุ้มกันที่คอยต่อต้านเชื้อโรค ลองสังเกตดูชื่อยาที่เรากินประจำ ชื่อยาประเภทสเตียรอยด์มักลงท้ายด้วย -one หรือ -ol เช่น Hydrocortisone Prednisolone
- มีปัญหาด้านโภชนาการ เช่น ขาดอาหาร โลหิตจาง เป็นความผิดปกติที่ทำให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายต่ำ ติดเชื้อโรคได้ง่ายกว่าปกติ เช่น เชื้อโรคที่มีความรุนแรงต่ำอย่างเชื้อรา ซึ่งเมื่อติดเชื้อแล้วอาจมีความรุนแรงของการอักเสบมากกว่าปกติได้
อาการของฝี
ผิวหนังบริเวณที่ติดเชื้อจะมีอาการ อักเสบ ปวด บวม แดง ร้อน เป็นตุ่มแข็ง และโตขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาจะนุ่มลงและกลัดหนอง เมื่อผ่านไปไม่กี่วัน ฝีสามารถแตกเองได้ และอาการเจ็บปวดจะทุเลาลง บางครั้งขณะเป็นฝีอาจพบต่อมน้ำเหลืองในบริเวณใกล้เคียงอักเสบร่วมด้วย
เชื้อโรคจากฝีสามารถลุกลามกระจายไปยังอวัยวะข้างเคียงหรือแพร่กระจายเข้าสู่กระแสเลือดได้ ถ้าอวัยวะนั้นไม่สามารถกำจัดเชื้อโรคได้ ก็จะเกิดการอักเสบ เกิดเป็นฝีขึ้นมาในบริเวณนั้นได้อีก เช่น ถ้าเชื้อลุกลามเข้ากระแสเลือด สามารถทำให้เป็นฝีที่ไต ตับ สมอง และกระดูกได้
