บานเย็น เรืองสันเทียะ จากคนทำอาหารไม่เป็นสู่ เชฟมิชลิน 1 ดาวคนแรกของนนทบุรี
เชฟบานเย็น เรืองสันเทียะ อายุ 62 ปี หรือคุณป้าบุญมี เชฟรุ่นใหญ่แห่งร้านสวนทิพย์ ร้านอาหารเก่าแก่ย่านปากเกร็ด ได้รับการประกาศให้เป็นเชฟมิชลิน 1 ดาว เมื่อปลายปีที่ผ่านมา ต้องเรียกว่าเป็นม้ามืดเลยทีเดียว เพราะคุณป้าบุญมีก็ไม่คาดคิดว่า จากคนที่เคยทำอาหารไม่เป็นจะมาถึงจุดที่เกินฝันแบบนี้ได้
ชีวิตในวัยเด็กของคุณป้าบุญมีค่อนข้างยากลำบาก เพราะครอบครัวยากจนมาก ต้องช่วยพ่อแม่ทำสวนทำไร่ทำนาตลอด เวลาว่างก็เก็บผักสวนครัวมาขายที่ตลาดตั้งแต่เด็ก คุณป้าเป็นลูกคนที่ 3 จาก 9 คน ต้องรับจ้างแบกมันสำปะหลังตั้งแต่อายุ 13 ปี ค่าจ้างวันละประมาณ 10 บาท หลังจากนั้นก็ไปเติบโตที่จังหวัดนครราชสีมา ต้องทำงานหารายได้ส่งเสียครอบครัวด้วย พออายุ 15 ปี พี่สาวก็ชวนมาหางานทำที่กรุงเทพฯ
ด้วยวุฒิการศึกษาแค่ ป. 4 จึงมาอยู่กับครอบครัวคนจีนที่เยาวราช รายได้เดือนละ 800 บาท ทำงานเป็นแม่บ้าน จากทำงานบ้านทั่วไปต่อมาได้เพิ่มตำแหน่งแม่ครัวด้วย เมื่อเจ้านายบอกให้ทำอาหารก็ตกใจ เพราะทำอาหารไม่เป็นเลย แต่นายหญิงเรียกเข้าครัวและสอนอย่างใกล้ชิดละเอียดละออ ซึ่งครอบครัวคนจีนจะเน้นทำอาหารจีนเป็นหลัก เช่น ขาหมู หรือพะโล้
นอกจากนั้นนายหญิงยังพาไปตระเวนชิมร้านอาหารอร่อยชื่อดังหลายร้านในย่านนั้น คุณป้าบุญมีจึงค่อยๆ เรียนรู้เก็บเล็กผสมน้อยมาเรื่อย ๆ ด้วยความที่เรียนจบแค่ ป.4 ไม่มีความรู้อะไร เขียนหนังสือไม่ค่อยได้ จึงใช้วิธีการจำเอาเกือบทั้งหมด อาจมีการจดบ้างแต่จะจดแบบง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน สิ่งที่คุณป้าบุญมีสามารถเขียนได้อย่างมั่นใจจริง ๆ ก็คือชื่อตัวเอง ส่วนเรื่องรสชาติอาหารอาศัยการจำอย่างเดียว
หลังจากนั้นคุณป้าบุญมีย้ายไปทำงานกับครอบครัวคนไทย ซึ่งค่อนข้างเข้มงวดเรื่องการทำอาหาร คุณป้าจึงเรียนรู้แบบครูพักลักจำ ต่อมาได้ย้ายมาอยู่กับครอบครัวหนึ่ง และหลานของเจ้านายชักชวนมาทำงานที่ร้านอาหารสวนทิพย์
คุณป้าบุญมีในวัย 25 ปี เริ่มไต่เต้าจากเด็กเก็บโต๊ะ ล้างจาน มาเป็นผู้ช่วยในครัว จนมาถึงเชฟรางวัลมิชลินสตาร์ในปัจจุบัน
เมนูเด็ดที่เลื่องลือจนได้รับรางวัลระดับโลกคือ แกงขี้เหล็ก และแกงบอน ซึ่งคุณป้าบุญมียอมรับว่า ตอนแรกไม่รู้ว่ามิชลินคืออะไร มารู้ทีหลังว่าเป็นรางวัลใหญ่ระดับโลก แม้แต่วันที่มีคนมาชิมอาหารที่ร้าน คุณป้าก็มารู้ทีหลัง และรู้สึกว่าไม่น่าเชื่อที่อาหารไทยพื้นบ้านธรรมดาแบบนี้จะได้รับรางวัลระดับโลก ซึ่งลูกค้าชาวต่างชาติเมื่อมาที่ร้านก็มักจะสั่งแกงขี้เหล็กเสมอ
หลังจากได้รับรางวัลมิชลินสตาร์ ลูกค้าก็เข้าร้านมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้คุณป้าบุญมีต้องเข้าครัวตั้งแต่ ตี 5 ถึง 3 ทุ่มแทบทุกวัน แต่คุณป้ายอมสู้เพื่อให้ลูกค้าได้กินของอร่อย โดยไม่นึกถึงความเหน็ดเหนื่อย และจะพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น ไม่ให้ลูกค้าผิดหวัง
คุณป้าบุญมียังบอกอีกว่า คนทำอาหารทำแค่ผิวเผินไม่ได้ ต้องมีใจรักจริงๆ ต้องรักอาหาร เมนูธรรมดาถ้าเราใส่ใจก็ออกมาอร่อยได้ เวลาคนมากินอาหารที่เราทำแล้วบอกว่าอร่อย เราก็มีความสุขไปด้วย
ที่มา khaosod.co.th, thepeople.co
ภาพ chillpainai.com, guide.michelin.com
บทความน่าสนใจ
