นกกระจาบแตกพ่าย ความสามัคคี

คำกล่าวหนึ่งที่ว่า “สามัคคีคือพลัง” หากแตกพ่าย ขาด ความสามัคคี คงต้องตกที่นั่งลำบาก ไม่ต่างจากฝูง นกกระจาบ ที่จะเล่าต่อไปนี้แน่นอน

กาลครั้งหนึ่ง มีนายพรานล่านกคนหนึ่ง จับนกกระจาบขายเพื่อเลี้ยงชีพ เขาจะหว่านข้าวเปลือกไว้ในบริเวณที่โล่นกว้าง แล้วดักรอให้นกกระจาบเหล่านั้นจิบกิน พอได้โอกาสจึงโยนตาข่ายครอบฝูงนกกระจาบไว้ ตอนนั้นเองนกกระจาบผู้เป็นจ่าฝูง ไม่อยากให้บริวารต้องมาจบชีวิต จึงกล่าวขึ้นว่า

” พวกเราทั้งหลาย จงสอดหัวเข้าในตาข่ายตาหนึ่งๆ แล้วช่วยกันบินไปที่ต้นไม้หนาม ทิ้งตาข่ายไว้แล้วบินจากไปสู่รังนอนของพวกเรากันเถิด ”

เมื่อนกกระจาบตัวอื่น ๆ ได้ยินดังนั้น จึงตั้งสติแล้วสอดหัวออกไปตามช่องของตาข่าย แล้วบินไปยังต้นไม้หนาม หนามของต้นไม้จะเกี่ยวตาข่ายนั้นจนขาด แล้วมันก็บินออกไปตามรอยขาดของตาข่ายนั้น

นายพรานล่านกจึงไม่ได้นกกระจาบไปขายเลยซะตัว

วันต่อมานกกระจาบตัวหนึ่งหาเรื่องนกกระจาบอีกตัวในฝูง จ่าฝูงเห็นแล้วจึงกล่าวขึ้นว่า

“ถ้าพวกเจ้าทะเลาะวิวาท แตกความเป็นหนึ่งเดียวอย่างนี้ เราขอไปอยู่ที่อื่น” นกกระจาบจ่าฝูงก็บินจากไป

วันต่อมา นายพรานก็เอาข้าวเปลือกมาโปรยอีก นกกระจาบเห็นข้าวเปลือกก็อยากกินเป็นอาหาร จึงพากันบินลงมาจากรังของมัน ฝูงนกกระจาบจิกกินข้าวเปลือกอย่างเพลิดเพลิน นายพรานก็โยนตาข่ายครอบพวกมันไว้ ด้วยความไม่ถูกกันมาจากการทะเลาะวิวาทครั้งนั้น จึงทำให้ไม่เกิดการทะเลาะขึ้น หาว่านกกระจาบตัวนั้น ตัวนี้เป็นต้นเหตุให้ฝูงมาตาย จึงพากันไม่ยอมบินไปพร้อมกันเหมือนครั้งที่จ่าฝูงอยู่

“พวกเจ้าแตกความสามัคคีในครั้งนี้ นำภัยมาสู่พวกเจ้าแท้ ๆ ” นายพรานกล่าวเสร็จก็นำฝูงนกกระจาบในตาข่ายนั้นกลับไปที่บ้าน และจับนกกระจาบเหล่านั้นทำเป็นอาหาร เพื่อนำไปขายในตลาดในวันรุ่งขึ้น

ที่มา : 84000.org

บทความน่าสนใจ

ร่วมเป็นเจ้าภาพทอดกฐินสามัคคีมหากุศล ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา ราชนครินทร์

ประเพณียกธง บ้านเบญพาด ชุมชน สามัคคี มีรอยยิ้ม

Dhamma Daily: พี่น้องไม่รักกัน อยู่ใกล้กันไม่ได้ เกิดจากกรรมอะไรคะ

สุกรเปรต วิบากกรรมของผู้ยุยงให้คนอื่นแตกแยก

True Story: รักนี้จัดหนัก…ชีวิตคู่ที่แตกยับของเมียนักมวย

TRUE STORY: กว่าจะสุข เรื่องจริงของหญิงที่ต้องทนทุกข์กับแม่สามี

เมื่อขุนหลวงนารายณ์ทรงมีความสงสัยเรื่อง กฎแห่งกรรม

น้องสุวิทย์ เด็กดีศรีระยอง ผู้ไม่ผิดศีลข้อที่สอง

ศศิน เฉลิมลาภ ผู้ชายธรรมดาที่เดินดินด้วยสมองกับ “สองเท้า” ที่ไม่ธรรมดา

ถ้าโลกมันโหดร้าย เราจะมีชีวิตอยู่อย่างไร ใน “ความเป็นจริง”